ویرانه ای که دیگر هیچ آدمی در آن زندگی نمی کرد و از بقایای آن ها تنها چند خانه و ماشین گلوله خورده مانده بود که آن ها هم خاکی به درازای یک عمر بر تنشان نشسته بود.

عجیب ترین تصویر سامرا، پارک میانه مسیرمان بود. پارکی که باید میزبان شیطنت و بازی ده ها کودک پرانرژی باشد، خاک بود و خاک بود و خاک؛ پارکی متروکه که بی شک تنهاترین پارک دنیا بود. سرسره های سوراخ شده، تاب های ولو شده روی زمین با حصاری از جنس سیم خاردار والبته بکگراندی شامل چند خانه و ماشین بی در و پیکر. (عجب فضای کودکانه ای!)


صفحه رسمی نریمان جعفری منبع

مشخصات

تبلیغات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها

شرکت اینترنتی مون گل k moves دانلود فیلم مهراب موزیک آشپز باش وب آموز کینه توزی یک همینطوری نویس