بیماری تب کریمه کنگو یک بیماری حاد تب دار و خونریزی دهنده است که از طریق گزش کنه، تماس با خون یا ترشحات و یا لاشه دام آلوده به انسان منتقل می شود. این بیماری که تا خردادماه سال جاری 28 ایرانی را به خود مبتلا و چند تن از آن ها را به کام مرگ فرستاد، آژیر خطر عدم رعایت بهداشت را برای کلیه چوپانان، قصابان، دامداران و کارگران کشتارگاه های دام به صدا درآورد تا با اهمیت دادن به نکات بهداشتی، از افزایش قربانیان تب کریمه کنگو در سطح کشور جلوگیری نمایند.
وزیر نیرو در این مراسم با اعلام اینکه طی سفر خود به کرمان پروژه های خوبی به بهره برداری رسیده است، اظهار کرد: افتتاح نیروگاه بیست مگاواتی خورشیدی در ماهان که بزرگترین نیروگاه خورشیدی در سطح کشور محسوب می شود، یکی از مهم ترین اقداماتی بود که با سرمایه گذاری خارجی صورت گرفت.
نماینده مردم شهرستان های زرند و کوهبنان در مجلس شورای اسلامی با ابراز خرسندی از این اتفاق، گفت: امروز روز بسیار خوش یمنی است که اطمینان دارم تمامی خستگی به جا مانده از تلاش های شبانه روزی وزیر محترم، همکاران و تمامی دست اندرکاران با این ماحصل بزرگ رفع شده است.
مدیرعامل شرکت مادرتخصصی تولید نیروی برق حرارتی کشور در آیین آغاز عملیات اجرایی نیروگاه سیکل ترکیبی زرند گفت: این نیروگاه به ظرفیت 480 مگاوات دارای دو واحد گاز و یک واحد بخار است که تمهیدات لازم برای انجام این کار از قبل پیش بینی شده و امیدواریم که در یک بازه 24 ماهه، نیروگاه سیکل ترکیبی زرند به بهره برداری برسد.
چرا فکر می کنید ایران فقط برای شماست و ما وطن و مردمانمان را دوست نداریم؟! خواستم پاسخ کوباندن هایتان را بدهم تا بلکه کوتاه بیایید. اما گفتم بیخیال و ترجیح دادم مانند دکتر با لبخندی ملیح صحنه را ترک گویم؛ اما در ادامه گزیده ای از مطلبی که در آن نشریه نوشتم را برای دلواپسان وطن و وطن ان (!!!) می آورم تا بخوانید؛ باشد که بدانید می دانستیم و تبل توخالی نبوده ایم.
کادر فنی، بازیکنان و بالاخص هواداران سرخابی ها مخالف برگزاری این دیدار بوده و هستند و اگر بازیکنان به صورت علنی حرفی به زبان نمی آورند احتمالا برای آن است که مشکلی گریبان تیم شان را نگیرد و به احوالات مالی آن ها کمکی بشود.
جشنواره مردمی روستای خیرآباد زرند که بر اساس آخرین سرشماری، جمعیتی بالغ بر770 نفر را دارا می باشد، عصر جمعه برابر با بیست و سومین روز از تیرماه 96 در حوزه اقتصاد مقاومتی و با هدف به نمایش گذاشتن توانمندی های بومی و محلی و همچنین معرفی جاذبه های گردشگری این روستا با حضور مسوولان استانی و شهرستانی برگزار شد.
یکی آویزان به سطل زباله، دیگری ایستاده جلوی درب داروخانه و تعدادی هم سر چهارراه ها و خیابان های پر تردد شهر با چشمانی معصوم و ملتمسانه، از شیشه اتومبیل ها آویزان هستند؛ آن ها همگی برای یک هدف می جنگند: تصاحب پول!
ویرانه ای که دیگر هیچ آدمی در آن زندگی نمی کرد و از بقایای آن ها تنها چند خانه و ماشین گلوله خورده مانده بود که آن ها هم خاکی به درازای یک عمر بر تنشان نشسته بود.
عجیب ترین تصویر سامرا، پارک میانه مسیرمان بود. پارکی که باید میزبان شیطنت و بازی ده ها کودک پرانرژی باشد، خاک بود و خاک بود و خاک؛ پارکی متروکه که بی شک تنهاترین پارک دنیا بود. سرسره های سوراخ شده، تاب های ولو شده روی زمین با حصاری از جنس سیم خاردار والبته بکگراندی شامل چند خانه و ماشین بی در و پیکر. (عجب فضای کودکانه ای!)
مرگ کودک در همان دقایق اول سقوط محرز بود و او، مثل زیر آوارمانده های «پلاسکو» و یا گرفتارشده های دوزخ «گرنفل» کسی را به انتظار معجزه برای زنده ماندن، ننشانده بود.
مادرش در تمام این مدت، در طولانی ترین ساعت های زندگی اش؛ با چشمانی گریان منتظر یک خبر خوش از کارون بوده، خبری که در بهترین حالت ممکن «پیدا شدن جنازه جگر گوشه اش» را برای او به ارمغان (!!) می آورد.
ولی در این بین تنها چیزی که دردش بیشتر از درد جسم است، درد روان ماست. دردی که باید تمام این دردها را مخفی کرد که مبادا برادر و پدرت بفهمند تو درد میکشیف که مبادا استاد دانشگاه بفهمد تو از درد به خود می پیچی، که یکدفعه اگر توی خیابان از شدت ضعف زمین خوردی، نباید بگویی: هستم.
22 کشته و 68 مجروح؛ این ها نه آمار حملات داعش به عراق است، نه آمار تلفات مردم یمن در پی حمله جنگنده های سعودی است و نه نتیجه حملات گروهک تروریستی به کشور سوریه! این اعداد و ارقام، تلفات 9 سانحه جاده ای در ایران است که طی پنج روز به ثبت رسیده و البته از چشم نگارنده متن پنهان نمانده است!
پلاسکو که فروریخت با عبور از شایعاتی نظیر تعمدی خواندن این حادثه، عده ای به شهرداری حمله ور شدند که چرا وقتی ساختمان ایمن نبود پلاسکو را تعطیل نکردی؟ چرا آتش نشانی شهرت تجهیزات لازم برای اطفا حریق این شکلی را نداشت؟! و صدها چرای دیگر که هر چند رنگ و بوی ی و انتخاباتی داشتند اما نقدهای به جایی بودند.
این ها خسته نشده اند از این همه مجاهدت؟ از این همه تلاش و کوشش های زیر پتویی؟ فدای ناخن هایتان شوم، زبانم لال خدایی ناکرده آرتروز گردن نگیرید از این همه نطق های گهرباری که در فضای مجازی تایپ می کنید؛ کمی هم استراحت کنید پهلوان ها!
در مقاله‌ی پیش‌رو سعی شده با رعایت جوانب منطق و احساس که به باور اینجانب زوج یکدیگرند، نکاتی به «مسوولان نظام، سوگواران سپهبد شهید حاج‌قاسم سلیمانی و هم‌وطنانی که این روزها تاثیرگرفته از پروپاگاندا، فریب تزویر دشمن را خورده‌اند» بازگو کنم. امید می‌رود که ثمربخش باشد و برای جبران گوشه‌ای از خدمات بی‌شمار سپهبد حاج‌قاسم سلیمانی، شهیدان گذشته و آینده مطلبی درخور به شمار آید.
درباره این سایت